(ze sznura)

См. также в других словарях:

• wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat …   Słownik języka polskiego

• uwiązać — dk IX, uwiążę, uwiążesz, uwiąż, uwiązaćał, uwiązaćany uwiązywać ndk VIIIa, uwiązaćzuję, uwiązaćzujesz, uwiązaćzuj, uwiązaćywał, uwiązaćywany «przytwierdzić, przymocować do czegoś za pomocą sznura, łańcucha itp.; przywiązać mocno do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• sznurowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobiony ze sznura (sznurów), zrobiony przy użyciu sznura : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drabina sznurowa. Most sznurowy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Barzowice — Barzowice …   Deutsch Wikipedia

• Barzwitz — Barzowice …   Deutsch Wikipedia

• sznur — Pod sznur, jak pod sznur «równo, prosto, jak po linii naciągniętego sznura»: Bona (...) budowała kościoły, osadzała przy nich proboszczów, w osiedlach troszczyła się o higienę. Polecała domy stawiać „pod sznur”, a nie jak kto chce (...). P.… …   Słownik frazeologiczny

• kluczka — ż III, CMs. kluczkaczce; lm D. kluczkaczek 1. «rodzaj węzła, pętla ze sznura lub rzemienia zaciskająca się, służąca do przywiązywania, wiązania czegoś» 2. gw. «żerdź mająca na końcu odnogę lub zakończona hakiem, służąca do wyciągania wiadra ze… …   Słownik języka polskiego

• lina — ż IV, CMs. linanie; lm D. lin «rodzaj grubego sznura plecionego lub skręcanego z włókien roślinnych (np. konopnych, bawełnianych) lub sztucznych (np. nylonowych) albo z drutu metalowego» Lina konopna, sizalowa, stalowa. Lina cumownicza,… …   Słownik języka polskiego

• lont — m IV, D. u, Ms. lontncie; lm M. y «przewód w postaci sznura lub pręta wypełniony lub nasycony materiałem wybuchowym; służy do inicjowania wybuchu na odległość» Lont prochowy. Lont detonujący. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• łańcuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szereg połączonych ze sobą ogniw, zwykle metalowych, tworzących rodzaj sznura, mający zastosowanie w technice, jako ozdoba itp.; czasem (zwykle w lm): okowy, kajdany» Złoty łańcuch. Łańcuch przegubowy. Łańcuchy kotwicy.… …   Słownik języka polskiego

• parafować — ndk IV, parafowaćfuję, parafowaćfujesz, parafowaćfuj, parafowaćował, parafowaćowany 1. «stawiać parafę, podpisywać wstępnie inicjałami uzgodniony tekst urzędowy (np. umowy międzynarodowej)» Parafować wynegocjowany układ. 2. «zabezpieczać księgi,… …   Słownik języka polskiego